प्रेसमाथि आक्रमण निन्दनीय

वर्ष ९ अंक ८ (२०६९ जेठ १२ गते शुक्रबार प्रकाशित)

प्रेसमाथि आक्रमण निन्दनीय

    आदिवासी जनजाति महासंघको आह्वानमा भएको तीन दिने आम हड्तालमा प्रेसमाथि वर्वर आक्रमण भयो ।

    बन्दका दिनमा विद्युती संचार टि.भि. च्यानल र पत्रकार कुटिए भने सवारी तोडफोडदेखि खरानी समेत बनाए ।

    पत्रकार र टि.भि. च्यानलले खबर नलेखेको, नदेखाएको निहुले मात्र यस्तो आक्रमण भएको पक्कै होइन । यो आक्रमण पुरनो रिसइवीले काम गरेको छ भने दोस्रो आन्दोलनकारीको बदनाम गर्न चालेको कदम हो ।

    आन्दोलनकारीका कोही नेताहरुले अखण्ड, पश्चिमको देखाउन सक्नेले काठमाडौंको किन देखाउन सकेन, सकारात्मक कुरा भन्दा पनि नकारात्मक कुार बढी देखायो, आदि इत्यादि अभिव्यक्त दिए ।

    पत्रकार राष्ट्रको चौंथो अङ्ग हो । पत्रकारहरु आस्थाको आधारमा पत्रकारिता गरेको हुन्छ । जसले जस्तो कार्यक्रम गरियो त्यो खोजी खोजी देखाउनै पर्दछ भन्ने बाध्यता छैन ।

    पत्रकारको काम देश र जनताको दीर्घकालसम्म पर्न सक्ने नकारात्मक कुराको समाचार सम्प्रेशन गर्दैन । यो पत्रकारको धर्म पनि होइन । देश र जनतालाई नकारात्मक प्रभाव पार्ने समाचार निस्तेज पार्नै पर्दछ । देश र जनतालाई सुसुचित गर्ने समाचारलाई प्राथमिकता दिनुपर्दछ ।

    देश र जनताको हितमा कार्य गर्दा पनि, संचार माध्यम पुगेरपनि समाचार नदिएको अनगिन्ति उदाहरणहरु छन् । समाचार नदिएकै निहुमा पत्रकारमाथि आक्रमण गर्नु मूर्खता हो । सुरुमा जोशमा होस् गुमेपछि बन्दको क्रममा कारवाही ठीक भन्नेहरु पनि अन्ततः माफ माग्न बाध्य भयो ।यसले के देखायो भने घटना घटाउने पछि पछुताउने भयो ।

    यस्तो चरित्रले न आन्दोलनकारीको हित हुन्छ नत जनताको नै नत पत्रकारको नै ।

    अधिकारको लागि सबै कार्यक्रम गर्ने स्वतन्त्र अधिकार छ । आफ्नो अधिकार प्राप्तिको लागि बहुसंख्यकको अधिकार माथि आघात गर्नु ठीक छैन ।

    बन्दको क्रममा प्रेसमाथि गरिएको आक्रमण निन्दनीय छ ।